Een echt boek...

Ik heb een boek geschreven. Een echt boek, dat je vast kan houden, waar je doorheen kan bladeren en aan kan ruiken. Ben er wel (net 1 dag) 42 voor geworden, maar dat maakt met schrijven niet uit. Dat is fijn, dat kan ook nog als ik 72 ben. Of 80. In een strandhuis ergens heel ver weg.

Ik hoop dat mensen er wat aan hebben, co-ouders in dit geval, er soms even om moeten grinniken, om moeten janken, maar wat ik vooral hoop is dat ze er wat mee gaan doen. Het is namelijk niet voor niks een doe-boek. Schrijf die ansichtkaart die erin zit aan je ex. Maak die fotolijstjes die kinderen in hun 2 kamers mogen hangen. Geef je ex af en toe een waardebon-waar-je-niks-voor-terug-hoeft en stop het mantrakaartje 'nee, ik ga mijn ex niet zwartmaken - 3 x herhalen' in je portemonnee.

Je kan het. Omdat je zoveel van je kind houdt.

Zo. En nu eerst een Bavaria.

Copywriten, is dat een werkwoord?

Copywriten (is dat een werkwoord?) is leuk. Op een reclamebureau samen met een art-director in een hok worden gezet met een briefing, een kop koffie en een zak drop om te concepten (is dat een werkwoord?)
'Verzin maar wat leuks, over twee uur moet het klaar zijn', heerlijk. Vooral als het klikt met het maatje. Dan gebeurt er namelijk iets dat je niet helemaal kunt vatten en dat moet ook niet. Ik roep een insteek, zij vult dat aan, ik gooi het net iets meer naar links, zij kopt hem in, ik top hem af en ziedaar.... een goed idee is born. En daarna nog één en nog één. De rest van de dag mogen we letterlijk kommaneuken en de ideeën zo goed mogelijk uitwerken. Wat een feest.
Dus het antwoord is nee, copywriten en concepten zijn geen werkwoorden. Die zijn hobby.